Dat alles doet de ANWB Wegenwacht met 900 wegenwachten en zo’n 800 voertuigen (hoofdzakelijk de bekende wegenwachtauto’s, maar ook plateauwagens, motoren en fietsen).
Alle reden voor een inspirerend gesprek met de hoogste directeur van de ANWB Wegenwacht, Eva-Marie Beij, waarbij we uitgebreid stilstaan bij de wijze waarop verkeersveiligheid is verankerd in de dagelijkse operatie. Bottomline? Gelet op de zichtbaarheid en de herkenbaarheid van de ANWB Wegenwacht is verkeerveiligheid, MONO-rijden én verantwoordelijk rijgedrag een absolute no-regret; dáár is geen enkele discussie over!
Glazen huis
‘Realiseer je dat wij letterlijk opereren in een glazen huis. Iedereen kent ons, iedereen ziet ons. En dat betekent dat het weggedrag van onze eigen wegenwachten door een vergrootglas wordt bekeken. Van ons wordt een verantwoordelijk rijgedrag verwacht en dat is ook terecht. Want zodra er ook maar iets gebeurt wat volgens de medeweggebruikers niet in de haak zou zijn dan ligt dat hier op ons bureau en wordt dat ook direct met de betrokkenen besproken. De veiligheid van onze medewerkers en onze zichtbaarheid maken dat verkeersveiligheid bijzonder hoog op onze prioriteitenlijst staat. Zoals bijvoorbeeld de REVI* trainingen, een uniforme aanpak voor incidentmanagement die ook onder meer door onze collega’s van Rijkswaterstaat, Politie en Brandweer wordt gehanteerd. Ja, we besteden daar veel aandacht aan als ANWB Wegenwacht.’
Alleen die informatie die relevant is
‘Waar we in de afgelopen jaren veel energie in hebben geïnvesteerd is de wijze waarop de wegenwachten in hun auto informatie tot hun beschikking krijgen. Dat luistert héél nauw: met de juiste balans tussen wat noodzakelijk is aan informatie, opdat ze daarmee hun werk adequaat kunnen doen, maar ook weer niet te krenterig, want dan lopen we het risico dat ze alsnog iets gaan opzoeken. We hebben dat helemaal uitgedokterd, uiteraard in co-creatie met onze eigen mensen en collega’s van zusterclubs uit het buitenland. De huidige boordcomputers kennen bijvoorbeeld ook knoppen (groot formaat) waarbij men alleen maar hoeft te drukken en dan wordt teruggebeld (aanvraag gesprek met de planner bijvoorbeeld). Om zo de afleiding tijdens het rijden te beperken tot een absoluut minimum. En we zien ook dat het werkt: zodra men een melding krijgt, verschijnt die informatie op de tablet en regelt de boordcomputer ook automatisch de koppeling met de navigatie. In de naaste toekomst denken wij dat spraakgestuurde systemen (nu nog niet voldoende betrouwbaar om ze volop in te zetten) ons nog verder kunnen faciliteren. Alles gericht op veiligheid en het maximaal ondersteunen van onze wegenwachten.’
Roekeloze medeweggebruikers
‘Er zijn gelukkig de afgelopen tijd niet veel incidenten geweest waar een wegenwacht bij betrokken is. Dat beperkt zich overwegend tot wat blikschade. Maar waar we in toenemende mate mee te maken krijgen zijn roekeloze medeweggebruikers. Mensen die overduidelijk met andere dingen bezig zijn dan autorijden en daarmee onze wegenwachten in gevaar brengen. Te vergelijken met het frequent negeren van de rodekruizen waar de Rijkswaterstaat collega’s tegenaan lopen. En dat is soms heel wrang: het zit in onze genen als ANWB Wegenwacht om mensen te helpen. Mensen weer op weg te krijgen. Juist deze hulpverleners gun je een zo veilig mogelijke werkplek. Op dat vlak is er écht nog een opgave te verrichten’.
* Richtlijn eerste veiligheidsmaatregelen bij verkeersincidenten (REVI)